Διαμαρτυρία των Στρατιωτικών Ξάνθης για την εμπλοκή τους σε θέματα πυρασφάλειας και πυροπροστασίας.

«Τρώγοντας ανοίγει η όρεξη», λέει η λαϊκή ρήση.

Διαχρονικά τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων διατίθεντο και συνεχίζουν να διατίθενται για εργασίες (στις φωτιές, στους σεισμούς, στις πλημμύρες, στην καθαριότητα, στον εμβολιασμό, στην Αττική Οδό, στον e-ΕΦΚΑ, σε χολιγουντιανές ταινίες, σε θεατρικές παραστάσεις κλπ) πέραν της αποστολής και του σκοπού τους, γιατί «έτσι ήθελαν και θέλουν οι πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας». Γιατί ήταν και εξακολουθεί να παραμένει ένα δωρεάν εργατικό δυναμικό, που όλοι προσέτρεχαν και προστρέχουν να το έχουν στη «δούλεψή» τους. Γιατί μπορούν να μπαλώσουν όλα τα κενά από υπαλλήλους και μέσα δημόσιων φορέων και οργανισμών. Άραγε κενά σε προσωπικό οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν υπάρχουν;  Παραιτήσεις δεν υπάρχουν;

Έπιασε το καλοκαίρι. Ο κίνδυνος για πυρκαγιές ξανά στο προσκήνιο. Οι στρατιωτικοί μάλλον, έχοντας ως γνώση το παρελθόν, θα χρησιμοποιηθούν σε δασοπερίπολα ως αυτοδύναμα τμήματα. Θα είναι παράλληλα με τη βάρδια τους στα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ; Πριν από αυτήν; Μετά από αυτήν; Οι πυροσβέστες δεν επαρκούν, κάποιοι άλλωστε θα είναι οδηγοί στα ασθενοφόρα. Τι έμεινε; Το δωρεάν εργατικό δυναμικό. Ο Στρατός.

Ήδη οι φορείς ξεκίνησαν. Ακόμη και σύλλογοι μπαίνουν στην αγορά της δωρεάν παροχής. Γιατί να μην το κάνουν άλλωστε; Δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Δεν είναι κόστος για αυτούς. Ένα έγγραφο, ένα αίτημα, και όλα θα γίνουν. Ο Πολτιστικός Σύλλογος Χρυσοβιτσιωτών, όπως αναρτήθηκε και σε ιστοχώρους στρατιωτικού ενδιαφέροντος, ζητά, μεταξύ άλλων, την ύπαρξη και διάθεση στρατιωτικών περιπόλων κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά κυρίως της νύκτας στο Μαίναλο (όρος), προκειμένου να προληφθεί και να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος εκδήλωσης πυρκαγιάς σε αυτό (προφανώς στις δασικές του εκτάσεις).

Από τη μεριά μας τονίζουμε ότι, η πυροπροστασία και πυρασφάλεια των δασών μας, ουδεμία σχέση έχουν με την αποστολή και τον ρόλο των ΕΔ και ως εκ τούτου, η συνδρομή προσωπικού των ΕΔ σε αυτές τις δράσεις αποτελεί πάρεργο και λύση στην κατεύθυνση της δωρεάν εκμετάλλευσης προσωπικού.

Το πρόβλημα θα λυθεί με προσλήψεις προσωπικού για την πλήρωση των κενών των δημόσιων οργανισμών και φορέων και όχι η αφαίμαξη των στρατιωτικών και η χρήση τους ως «παιδιά για όλες τις δουλειές».